احراز هویت چند عاملی (MFA)

در این فاکتور از روش های بیومتریک استفاده می شود. برخی از این روش های بیومتریک قابل استفاده عبارتند از: اثرانگشت، شبکیه یا عنبیه چشم، دستخط وآنالیز صدا. امروزه اثرانگشت از متداول ترین روش های بیومتریک مورد استفاده است. 

لازم به ذکر است که اگرچه روش های بیومتریک ارائه دهنده قوی ترین نوع تایید اعتبار است اما می تواند خطا داشته باشد. دو نوع خطای رایج در این روش وجود دارد. خطای عدم پذیرش اشتباه که خطای نوع 1 نامیده می شود، زمانی رخ می دهد که یک سامانه به اشتباه یک کاربر شناخته شده را رد کرده و نشان می دهد که که کاربر شناخته شده نیست. خطای پذیرش اشتباه که خطای نوع 2 نامیده می شود زمانی رخ می دهد که یک سیستم به اشتباه یک کاربر ناشناخته رابه عنوان یک کاربر مجاز شناسایی می کند. معمولا میزان حساسیت دستگاه های بیومتریک قابل تنظیم است ولی باید توجه داشت که افزایش حساسیت دستگاه در عین حال که خطای نوع 2 را کاهش می دهد باعث افزایش خطای نوع 1 می شود.